donderdag 10 april 2025 - openingsavond
reisverslag cambridge
Voor het vijftiende opeenvolgende jaar organiseerden wij juridische cursussen in Cambridge, een van de meest prestigieuze universiteiten ter wereld. Dit voorjaar stonden de cursussen huurrecht en bouwrecht centraal. Voor de derde keer konden we onze deelnemers en sprekers onderbrengen in het iconische King's College. Vanaf 14:00 uur konden de deelnemers inchecken bij de Porters' Lodge en hun kamersleutels ophalen.
🎓 De rol van de porters
De porters zijn het eerste aanspreekpunt binnen het college. Ze beheren de toegang tot het terrein, ontvangen gasten en zorgen voor de veiligheid. Daarnaast fungeren ze als vraagbaak voor studenten en bezoekers, en coördineren ze de post- en pakketdiensten binnen het college.
🏛️ De Cambridge Union Society
Na het inchecken hadden de deelnemers tot 19:30 uur de tijd om zich voor te bereiden op het openingsdiner in de Cambridge Union Society. Deze vereniging, opgericht in 1815, is de oudste continu opererende debatvereniging ter wereld. Ze staat bekend om haar rijke geschiedenis en heeft talloze prominente sprekers ontvangen, waaronder Winston Churchill, de Dalai Lama, Stephen Hawking, Michael Moore en Hans Blix
De Union organiseert wekelijks debatten waarbij leden en gasten actuele en historische onderwerpen bespreken. Tijdens deze debatten kunnen deelnemers 'points of information' inbrengen, wat zorgt voor dynamische en interactieve discussies. Een opmerkelijk moment in de geschiedenis van de Union was op 28 juli 1942, toen het gebouw werd getroffen door een bombardement, waarbij drie mensen omkwamen.
Het logo van de Cambridge Union Society weerspiegelt haar rijke erfgoed en toewijding aan het bevorderen van vrij debat. Het toont een traditioneel wapenschild met symbolen die de geschiedenis en waarden van de vereniging vertegenwoordigen.
Het diner in de Union bood een unieke gelegenheid voor deelnemers om te netwerken en te genieten van de ambiance van een instelling die diep geworteld is in de academische en culturele tradities van Cambridge.
Bij het aperitief draaide me op mijn vezoek The Editors: donkere gitaren, pulserende synths — de perfecte soundtrack voor een lenteavond in Cambridge. Mijn collega’s wierpen me weer die typische blik toe, een mengeling van twijfel, verbazing en (heel misschien) bewondering. Want tja… wie anders kiest er bij champagne voor postpunk.
Net voor het diner gaf ik in de historische debating room van de Cambridge Union een korte introductie over de rijke geschiedenis en het unieke collegesysteem van de universiteit. Ook lichtte ik kort de inhoud en relevantie van de twee cursussen toe — huurrecht en bouwrecht — die in het voorjaar centraal stonden. Daarna volgde, zonder veel omhaal, het signaal waar iedereen op had gewacht: aan tafel! Wat volgde was een stijlvol driegangen diner, geserveerd in klassieke setting, waarbij eeuwenoude traditie en eigentijdse elegantie moeiteloos samenkwamen.
vrijdag 11 april - dag 1
Op vrijdag begon de cursus echt om 07:30 uur was er voor de deelnemers aan de huurrechtcursus een uitgebreid ontbijt voorzien in The Hall van King’s College.
Deze indrukwekkende ruimte, met haar hoge houten balkenplafond, glas-in-loodramen en lange eiken tafels, ademt eeuwenoude academische traditie. The Hall dateert uit de 16e eeuw en wordt nog steeds dagelijks gebruikt door fellows en studenten. Tijdens formele maaltijden wordt hier gegeten bij kaarslicht en in toga.
Vanaf 08:00 uur gingen de deelnemers van de huurrechtcursus, onder leiding van deskundige docenten, in discussie over de belangrijkste ontwikkelingen binnen het huurrecht. De colleges en gesprekken vonden plaats in een inspirerende setting, met ruimte voor zowel juridische verdieping als praktijkgerichte reflectie.
Tegelijkertijd begonnen de deelnemers aan de bouwrechtcursus om 08:30 uur aan hun ontbijt, waarna zij om 09:00 uur hun collegeprogramma startten. Tot 12:45 uur volgden zij een reeks sessies, waarin de belangrijkste leerstukken van het bouwrecht centraal stonden.
George Huith leidde het ochtendprogramma met een uitgebreide en inzichtelijke bespreking van fundamentele thema’s binnen het bouwrecht, waarbij actuele rechtspraak, contractuele verhoudingen en aansprakelijkheid aan bod kwamen. Deelnemers waardeerden vooral de koppeling tussen doctrine en praktijk.
vrijdag 11 april - dag 1
Tijdens de vrije momenten in het programma maakten de deelnemers dankbaar gebruik van de gelegenheid om Cambridge op eigen wijze te verkennen. Sommigen trokken naar The Eagle, wellicht de beroemdste pub van de stad, gelegen in Benet Street, op korte loopafstand van King’s.
Deze legendarische pub stamt uit de 14e eeuw en is beroemd om meerdere redenen. In de “RAF bar” aan de achterkant vind je nog steeds de originele handtekeningen en boodschappen van geallieerde piloten uit de Tweede Wereldoorlog, geschreven met kaarsroet en was. Nog bekender is het feit dat op 28 februari 1953 de wetenschappers James Watson en Francis Crick hier hun ontdekking van de dubbele helixstructuur van DNA publiekelijk aankondigden. Bovenaan de bar prijkt het eenvoudige maar wereldberoemde bordje: “DNA was discovered here.” Ook opmerkelijk: het raam dat altijd openstaat, als eerbetoon aan het eigenzinnige karakter van de pub én het recht van de Fellows van Corpus Christi College, die eigenaar zijn van het pand.
Andere deelnemers kozen voor een typisch Cambridge-ritueel: punting. Dit is het varen in een platte houten boot (de "punt") die voortgeduwd wordt met een lange paal. Op zonnige dagen zie je de rivier de Cam gevuld met bootjes die langs de beroemde "Backs" glijden — de tuinen en façades van de colleges die aan het water grenzen. Een ontspannen manier om de stad vanaf het water te bewonderen.
Twee deelnemers, beiden advocaat, trokken eropuit naar Duxford, thuisbasis van het imposante Imperial War Museum Duxford, gelegen op wat bekendstaat als “heilige grond” — een voormalig Royal Air Force vliegveld dat actief was tijdens de Slag om Engeland in 1940. Tegenwoordig herbergt het museum een van de grootste luchtvaartcollecties van Europa, met onder andere een Spitfires met het beroemde logo, of wel het mooiste ter wereld, een Lancaster-bommenwerper en een Concorde. De sfeer in de immense hangaars is indrukwekkend: geschiedenis, technologie en luchtvaart komen hier tastbaar samen. Jean Pierre had de mooiste foto! Ok ok het was om het logo!
vrijdag 11 april - dag 1
Om 14:00 uur namen we plaats voor een bijzondere première: de allereerste aflevering van de "AvdR On Tour"-podcast. Samen met Elout en Harm gingen we ruim een half uur in gesprek — een mix van persoonlijke verhalen en inhoudelijke reflecties.
Het idee achter deze podcast is even eenvoudig als krachtig: een inkijkje in de mens achter de toga, gecombineerd met verdieping in het juridische thema van die dag. In dit geval: ontwikkelingen in het huur- en bouwrecht, gezien door de bril van ervaren praktijkjuristen én docenten.
Wat ons betreft is dit het begin van een mooie traditie. Want sommige inzichten verdienen een groter publiek — en sommige verhalen klinken gewoon het best in een goed gesprek, op locatie, met Cambridge op de achtergrond.
"Ik vond het vooral leuk om te doen. Of ik het nu goed deed of niet — dat maakt eigenlijk niet uit. Het ging om het gesprek, de sfeer, en het plezier om het samen te maken."
vrijdag 11 april - dag 1
Om 19:00 uur verzamelden de deelnemers zich, gehuld in galakledij, voor de imposante façade van King’s College Chapel voor de traditionele groepsfoto. Een moment vol stijl en symboliek — de gotische pracht van de kapel op de achtergrond, de avondzon over de cour, en daarvóór een groep juristen en docenten, verenigd in kennis en kameraadschap.
De foto is inmiddels een traditie op zich: bij veel kantoren hangt hij ingelijst aan de muur, als tastbare herinnering aan een inspirerende studiereis naar Cambridge.
Hoewel de officiële evaluatieformulieren op het moment van schrijven nog niet zijn ontvangen, ben ik zo brutaal geweest om dit verslag alvast te schrijven. Ik beloof plechtig eventuele aanvullingen of kritische noten te verwerken zodra de evaluaties zijn binnengekomen — al durf ik, gezien de sfeer, de inhoud en de locatie, nu al voorzichtig te spreken van een bijzondere editie.
Het diner
Na de groepsfoto voor King’s College Chapel wandelden we gezamenlijk door het zachte avondlicht naar Corpus Christi College, een van de oudste en meest karaktervolle colleges van Cambridge. Opgericht in 1352 door twee middeleeuwse gilden, is het het enige college dat door burgers van Cambridge werd gesticht, in plaats van door een vorst of geestelijke. Corpus ademt geschiedenis: van de gotische Old Court, die sinds de 14e eeuw vrijwel ongewijzigd is gebleven, tot aan de wereldberoemde Parker Library, waar originele handschriften van onder andere de Anglo-Saxon Chronicle worden bewaard. Door de kleinschaligheid heeft Corpus Christi een intieme en hechte sfeer, met een sterke academische traditie. Veel studenten en fellows voelen zich hier snel thuis, mede dankzij het nauwe contact tussen staf en student. Het college heeft een rijke literaire en kerkelijke geschiedenis, en staat bekend om zijn stille kracht binnen de universiteit.
Onze avond begon met een aperitief in de Senior Combination Room (SCR), een elegante ruimte vol donkeren houten lambriseringen, zachtmeubilair en portretten van illustere Fellows. Hier kwamen gesprekken op gang onder het genot van een glas wijn, in de rust van een kamer die al eeuwenlang wordt gebruikt door de academische gemeenschap.
Vervolgens namen we plaats in de Hall van Corpus Christi, een sfeervolle eetzaal met een warm houten plafond, lange tafels en gotische ramen. De ruimte voelt compact maar groots tegelijk, en vormt het hart van het collegiale leven. Hier genoten we van een verfijnd driegangenmenu, geserveerd in stijl, onder de blik van eeuwenoude portretten en in de geest van traditie.
De avond
Zoals gebruikelijk sloot een deel van de groep de avond af met een drankje in The Eagle, waar onder het geroezemoes van studenten en bezoekers de gesprekken nog even voortgezet werden onder het beroemde “DNA was discovered here”-bord. De sfeer was ontspannen, en de combinatie van geschiedenis en gezelligheid maakte de pub — zoals altijd — tot een geliefde afsluiter van de avond.
“Als Cambridge-student is het bijna een ritueel om minstens één keer een pint te drinken in The Eagle. Je zit daar onder het plafond met handtekeningen van RAF-piloten en op de plek waar de structuur van DNA werd aangekondigd. Het is alsof je letterlijk tussen de geschiedenis zit.” Cambridge student
Een kleinere groep besloot daarna nog een stapje verder te gaan en verkende kort de uitgaansstraat van Cambridge, waar het nachtleven verrassend levendig is voor een academische stad. Bekende namen zoals Revolution, een moderne club in een historisch gebouw, boden een mix van cocktails en dansvloer. Ook werd een bezoek gebracht aan Ballare, lokaal bekend als “Cindies”, een klassieker onder de studenten met popmuziek en een energieke sfeer. Anderen liepen nog even langs Lola Lo, een tropisch aangeklede club met een speelse vibe en uitzicht op het marktplein.
Maar ik moet zeggen en dat is ook traditie geworden bij de AvdR niemand maar dan ook niemand is bij een cursus van de AvdR niet op de tweede cursusdag niet komen opdraven.
Maar ik moet zeggen — en ook dat is inmiddels een vaste traditie binnen de AvdR — niemand, maar dan ook niemand, heeft ooit een cursusdag overgeslagen. Iedere deelnemer, hoe laat het ook werd, stond op dag twee weer keurig in de collegebanken. Nou ja… op één keer na. Tijdens een cursus in Oxford, jaren geleden, redde een stagiair het nét niet op de tweede ochtend. Waar iedereen na afloop van het diner een biertje dronk, dacht hij of zij ook een “biertje” te pakken — maar dat bleek een dubbele whisky in disguise. De avond werd gezellig, de ochtend wat minder. Gelukkig, en dat mag ook wel eens, had hij of zij de opleidingspunten niet nodig. Soms ligt wijsheid niet in het glas, maar in het rooster.
zaterdag 12 april - dag 2
Dag twee begon, net als dag één, met een goed verzorgd ontbijt in de Hall van King’s College, gevolgd door een ochtend vol inhoudelijke verdieping.
Tijdens zijn sessie verraste George Huith de groep met een luchtige, doch doordachte quiz die perfect aansloot bij het thema van de cursus: innovatie en rechtsontwikkeling. Hij nodigde de deelnemers uit om via de rekenmachine op hun telefoon te stemmen op een stelling, onder het voorwendsel dat King’s College inmiddels experimenteerde met AI-ondersteunde besluitvorming via rekenmachine-input.
Een druk op de toets ‘1’ of ‘2’ leek voldoende om de uitkomst digitaal te laten verschijnen. En jawel — vrijwel direct verscheen op het scherm een keurig opgemaakte PowerPoint-slide met “de uitslag” van de stemming. Wat niemand wist, was dat George deze slide de avond ervoor al heimelijk had toegevoegd.
Er volgden lachsla-vo’s, maar ook een paar oprechte blikken van vertwijfeling: hé… hoe dan? Een korte les in perceptie, verwachting en de magie van eenvoud — met een knipoog naar de AI-hype.
En dus gaat dit moment, met of zonder echte kunstmatige intelligentie, met stip op één in wat we bij AvdR graag noemen: “de kist met memories” — gevuld met die je jaren later nog laten glimlachen (of denken).
Tijdens de pauze van de bouwrechtcursus werd een bijzondere prijs uitgereikt: het Monopolyspel van Cambridge voor de leukste foto gemaakt door een van de deelnemers. Beeld, sfeer en originaliteit stonden centraal. De jury? Niemand minder dan Nilla, manager beeld & geluid — én voormalig professioneel fotograaf.
Haar oordeel was duidelijk en resoluut: Nicole zou de prijs winnen. Niet alleen vanwege de compositie, het licht of de techniek, maar vooral vanwege het gevoel dat de foto opriep: een perfecte weergave van deze studieweek in Cambridge. Rust en gevoel voor detail.
Bijzonder was ook dat Başak Küçük juist deze week tot partner is benoemd bij het wereldwijde advocatenkantoor Dentons. Een felicitatie is dus op zijn plaats. En Jean Pierre — die mag zich met trots een "goede tweede" noemen. Als leek kon ik me volledig vinden in de beoordeling van Nilla: scherp, eerlijk en met een fotografisch oog voor timing en betekenis.
Voor mij waren het, zoals altijd, drie dagen puur genieten — vanaf het moment dat de banden van mijn auto de Engelse grond raakten, begon deze reis écht. Alles wat daarna kwam: de colleges, de gesprekken, de diners, de tradities… voelde als thuiskomen.
Meer informatie over Cambridge?
Afbeelding: © St John’s College, Cambridge
Afbeelding: © Strange History
-
De Cambridge Nightclimbers zijn berucht om hun gewaagde nachtelijke beklimmingen van universiteitsgebouwen. Een van hun meest legendarische stunts was het plaatsen van een kerstboom, compleet met lichtjes, bovenop de 70 meter hoge torenspits van King's College Chapel – zonder ooit gepakt te worden. Het mysterie en de durf maken deze stunt tot een iconisch stukje Cambridge-folklore.
-
In 1963 verscheen er op mysterieuze wijze een Austin 7-auto onder de beroemde Bridge of Sighs van St John's College – midden op de rivier de Cam! Niemand weet precies hoe het autootje daar kwam, maar men vermoedt dat een groep studenten het met behulp van een vlot of takels daar heeft neergezet. Een klassiek voorbeeld van Cambridge’s creatieve studentenhumor.
-
In juni 1958 werd een volledige Austin Seven-auto ontdekt op het dak van het Senate House – het officiële ceremoniële gebouw van de universiteit. Hoe de studenten het voertuig onopgemerkt daarboven kregen, is nog steeds een raadsel. De stunt werd pas dagen later verwijderd en is sindsdien een van de meest legendarische studentengrappen in Cambridge-geschiedenis.
Afbeelding: © Getty Images
Wie in juni langs de rivier de Cam wandelt, maakt kans een bijzonder schouwspel mee te maken: roeiboten die in snelle formatie achter elkaar over het water schieten, begeleid door geschreeuw vanaf de oevers, klokken die luiden, en soms… botsende boten. Dit is “Bumping on the Cam”, ofwel de legendarische Bumps-races — een unieke traditie van de Universiteit van Cambridge die teruggaat tot het begin van de 19e eeuw.
Omdat de Cam te smal is voor klassieke roeiraces naast elkaar, ontstond een eigen format: een achtervolgingsrace. De boten starten in een vaste volgorde, met een tussenruimte van ongeveer 30 meter. Het doel: de boot vóór je inhalen en aanraken — een “bump” maken. Zodra dat lukt, stoppen beide boten direct met roeien, en schuiven ze de volgende dag van plaats: de achtervolger stijgt, de gebumpte ploeg daalt.
De Bumps worden gereden over meerdere dagen, en elk college strijdt met meerdere ploegen in verschillende divisies.
De ultieme prestatie? “Head of the River” worden — het team dat na alle races bovenaan eindigt, zonder zelf gebumpt te worden. Deze titel levert eeuwige roem op binnen het college én een plaats op de houten ereborden in het boathouse.
De bekendste edities zijn de Lent Bumps in het voorjaar en de feestelijke May Bumps in juni. Tijdens die week verandert Cambridge in een festival van sportieve competitie, bier op de oever, gezang, collegekleuren, en luid gejuich bij elke bump. Het is niet alleen een sportevenement, maar ook een sociale gebeurtenis die alumni, studenten en toeschouwers samenbrengt.
Bumping on the cam
The boat race
De Boat Race is zonder twijfel een van de meest iconische sporttradities van het Verenigd Koninkrijk. Elk voorjaar strijden de universiteiten van Oxford en Cambridge tegen elkaar in een roeiwedstrijd over de Theems in Londen. De eerste editie vond plaats in 1829, ontstaan uit een vriendschappelijke uitdaging tussen twee studenten — Charles Merivale (Cambridge) en Charles Wordsworth (Oxford) — en groeide uit tot een prestigieus jaarlijks spektakel dat miljoenen toeschouwers trekt, zowel langs de rivier als voor de televisie.
De wedstrijd wordt verroeid over een afstand van 6,8 kilometer (4,2 mijl) van Putney naar Mortlake, langs bekende punten zoals Hammersmith Bridge en Barnes Bridge. Elke universiteit vaardigt een team van acht roeiers en een stuurman of -vrouw af. Oxford staat bekend als de Dark Blues, met hun donkerblauwe kleuren, terwijl Cambridge als de Light Blues aantreedt in lichtblauw. Deze kleuren worden met trots gedragen op uniformen, boten en vlaggen, en symboliseren de diepgewortelde academische rivaliteit tussen beide instellingen.
Op statistisch vlak heeft Cambridge het vaakst gezegevierd, met 86 overwinningen tegenover 81 voor Oxford (en één gelijkspel in 1877). Bij de vrouwen is het verschil nog groter: Cambridge won 47 keer, Oxford 30 keer. De afgelopen jaren is vooral Cambridge zeer dominant gebleken, met technisch sterke ploegen en gedreven coaches.
De race is niet alleen een sportwedstrijd, maar ook een sociaal en cultureel evenement. Langs de oevers van de Theems verzamelen zich elk jaar tienduizenden toeschouwers. De race wordt wereldwijd uitgezonden en is ook populair bij alumni in binnen- en buitenland. In Cambridge en Oxford zelf is het een feestelijke dag vol traditie, spanning en college-eer.
Kortom, de Boat Race is meer dan roeien: het is snelheid, historie, stijl en symboliek — allemaal in één wedstrijd die de geest van academisch Engeland op schitterende wijze belichaamt.
Afbeelding: © World Rowing
Bij King’s College, Cambridge, betekent “Fellow” zijn veel meer dan alleen een academische titel — het is een levensstijl geworteld in eeuwenoude traditie, intellectuele vrijheid én kleine, maar veelzeggende privileges.
Fellows worden benoemd op basis van academische verdienste, vaak als hoogleraar, docent of onderzoeker. Sommigen zijn jonge, veelbelovende wetenschappers die worden uitgenodigd als Junior Research Fellow. De verkiezing gebeurt intern, waarbij de zittende Fellows gezamenlijk stemmen over nieuwe toetredingen.
Eenmaal benoemd, nemen Fellows een centrale plaats in binnen het leven van het college: ze geven onderwijs, begeleiden studenten, doen baanbrekend onderzoek en nemen deel aan het bestuur van het college. Hun invloed reikt van de inhoud van het curriculum tot de vorm van ceremonies.
Maar het Fellowschap kent ook zijn charmes: alleen Fellows mogen het perfect onderhouden gazon van de cour betreden — een symbolisch recht dat tot de verbeelding spreekt van elke eerstejaarsstudent. Ze dineren aan de High Table, een verhoogde tafel in de eetzaal waar tijdens formele maaltijden collegezaken en wetenschap besproken worden bij kaarslicht en wijn. Daarnaast hebben Fellows toegang tot besloten ruimten zoals de Fellows' Garden en de Senior Common Room, waar rust, boeken en collegialiteit samenkomen.
Provost
De huidige Provost (hoofd) van King's College, Cambridge is Dr. Gillian Tett. Zij trad aan in oktober 2023 als de 45e Provost sinds de oprichting van het college in 1441 . In het collegesysteem van Cambridge wordt de titel "Provost" gebruikt voor het hoofd van King's College, terwijl andere colleges termen als "Master" of "President" hanteren